پشت دیوار های شهر تسوج

وقتی  می  خواستم مطلبی  با عنوان پشت دیوارهای  شهر  بنویسم اصلا نمی  دانستم که قبلا کتابی  با همین عنوان درباره خرمشهر  نوشته شده   اما شهر  من نه خرمشهر  است نه خونین شهر  . اینجا شهری  است  پر از  تئوریسین  . پر از  صاحبان اندیشه و فکر  اما  ناقص  و عقب  مانده . پهنایش  نامحدود است البته از  بعد تاریخی  اما  احوالش  پریشان  نه آنقدر  ها که فکرش  را بکنی  . بیشتر  از  آن

اینجا هر  کسی  فکری  می  کند ، سعی  در  به کرسی  نشاندنش  دارد . یا هرکسی  که دستش  از  مسندی  دور  مانده باشد .

یا کسانی  که بر خلاف  امواج حرکت می  کنند  و یا کسانی  که دوست دارند  تسوج شهری  سنتی  باشد  و شهری  با دیوار  های  گلی  و خشتی  و با درختهای  گردوی پای  جوبی  که نصف  معبر را هم گرفته باشند  و یا  شهری  که زیبایی  پای  دیوارهایش پهن(کود حیوانی) باشد  .

مهم نیست دیگران چه می اندیشند  اینجا مهم فقط  منم و اندیشه هایم درست یا غلط  ، همسو یا مخالف دیگران

اینجا اگر  کسی  غیر از  من ها بخواهد کاری  کند  صبح و شام مردم را در  مغازه هایشان و کوچه و خیابان تحریک می  کنند و  باز سعی  در  منیت ها دارند

بهت زده ام و کاری  از  دستم بر نمی آید  اینجا حتی  اگر  در  درمانگاهش  کسی  بخواهد خدمتی  کند و تغییری  بدهد  باز  دست هایی  هستند که کارشکنی  کنند . باز  هستند کسانی  که فرار بدهندش  تا . . .

اینجا همه آنها که روزگاری  امتحانشان را پس  داده اند هم از  مسئولان فعلی  خیلی  بهترند زیرا فقط  آنها می  توانند  بهترین باشند و  بهتر  از  آنها نه آمده و نه خواهد آمد . . . !!!

اینجا برای  کسانی  که غصه اش  را می  خورند غم انگیز  است . 

اینجا منافع شخصی  بعضی ،  مهم تر  از  منفعت عمومی است !!

شهری  با قدمتی  قبل از  میلاد  ولی  احوالی  نه چندان  وزین تاریخ و فرهنگش  .

شک کردم که آن آبادی  ویرانی  که روزی  داستانش  را خواندم اینجا نباشد ؟

همانجایی  که روزی  کسی  سوالی  از  اهلش  پرسید و گفت :

چیزی  از  من بخواه ولی  بدان هر  چه به تو بدهم دو برابر آن را به دوستت خواهم داد

می  دانید  چه شنید ؟

یکی  از  چشمانم را در بیاور  . . . . . . 

روزگاری  است بحث  جدیدی  در  شهر  کوچکم در  حال مطالعه و یا شاید هم تصویب   است  . طرح  ساخت مجتمع اداری  - تجاری  در  محل شهرداری  تسوج و داغ تر  از  آن حواشی  ایجاد شده  بر سر آن

قبل از  اینکه بخواهم موضوع را بسط  دهم چیزی  خواهم پرسید که آیا در  همین شهرهای  کوچک و بزرگ اطراف ما هم  بر سر هر  موضوع و هر  طرحی  که از  سوی  شهرداری   و یا دیگر  ارگان ها  در  دست تصویب  و یا اجرا باشد  هم همینقدر  حاشیه ایجاد می  شود ؟

من که نمی  دانم  البته تا به حال هم نشنیده ام  .

امروز  اما در  شهر  من ، منهای  زیادی  هستند که  در  حال حاشیه سازی  برای  طرح در  حال اجرای  شهرداری  هستند  البته همه ی  آنها قبلا امتحانشان را پس  داده اند .   طرحی  که  قبل از  اینکه جزئیات آن را نشر دهند در  حال غیر قانونی  جلوه دادن آن هستند و   هر  ترفندی  دارند رو میکنند تا شهر تسوج  سنتی  و  عقب  مانده باشد .  آنها همان هایی  هستند که یک گاوداری  را از  نظر بهره بهتر  از  یک ساختمان اداری  و خدماتش  می  دانند  . خواستم امروز  بی  پرده وبی  تعارف باشم شاید که فردایی  نباشد . چرا که اگر  یک انسان باشیم باید بدانیم که  هر حرف و عمل امروز  ما ممکن است آخرین  حرف و عمل  ما باشد .

امروز  شهر  عزیزم  تسوج  در  احوالی  وخیم است و من از  اینکه اینجا هستم کمی در  عذابم . چرا که پشت در  و دیوار  های  اینجا افرادی  هستند که  مخاطبشان را سفیه  و خود را  عالم الدهر  و روشن فکر  می  دانند  و  اندیشه همگان را جز  خود باطل  و عاقبت الابطلان متصورند . 

پشت دیوارهای  شهرم افکاری  پلید و خودبین در حال تبر زدن به شاخه های  قدری  پژمرده شهرم هستند .

نمی  دانم چرا آنها فقط  می  گویند : نه ؟؟؟؟؟؟

البته کاش  فقط  نظرشان را بگویند چون حق  شهروندیشان گفتن نظرشان است نه اعمال نظرشان .

اینجا اما قدری  متمدن تر  و با طومار  ها و  پست ها نظرشان را اعمال می  کنند نه با چماق  و زور  و این قدری  بدتر  است و خطرناک تر  .

چرا باید به خاطر عقده های  دیرین و شخصی  بعضی  ساختمان  جدید آتش  نشانی  بلا استفاده مانده باشد ؟

یادم است وقتی  یکی  از  دوستانم مطلبی  در  انتقاد از  روش  بعضی  مردم  در  روز  طبیعت نوشته بود  به او گفتم  هیچ وقت از  مردم انتقاد نکن  چون ما هم جزوشان هستیم و نیاز  مند آنها .

اما امروز  در  نشر برخی  مطالب  هر  چیزی را می  بینم الا  اهمیت و نقش  مردم  و اینکه مردم چه فکر  میکنند و چه می  خواهند.  اصلا آنها مهم هستند یا نه ؟ 

همواره بر این اعتقاد باید باشیم که  شورای  شهری  که مردم  انتخاب  کرده اند را به عنوان همه مردم ببینیم اما ما همان هایی  هستیم که وقتی  در  رقابتی  کم آوردیم به خیابان ها ریختیم !

البته همواره باید شورای  شهر  مورد نظارت مردم باشد  اما آیا در  همه شهر  ها اینگونه است که عده ای  بیکار  همواره  در  مقابل طرح های شهری  تخریب و دست اندازی  و  مقاومت بکنند ؟

همان هایی  که حتی  در  قضیه آمدن امام جمعه به تسوج هم مقاومت کردند ولی مردم خواستند و امام جمعه آمد و مایه خیر و برکت برای شهر شد .

انتقاد باید باشد اما  امروز  به نظرم  انتقاد ها  جایشان را با تخریب  عوض  کرده اند  .

به نظر می  رسد عده ای  می  خواهند جو را قدری  متشنج و نا امن جلوه دهند  که مسئولین را مجاب بر اجازه گرفتن از  آنها در  همه امور  کنند .

الا ایحال  اگر  امروز  شخصی  شهردار  تسوج است  و شورای آن باید مجال اجرای  برنامه و  ایده هایشان را بدهیم و  اگر  نه  بهتر  است آنها جایشان را به شما بدهند .

در  آخر  : مهم نیست این طرح عملی  شده باشد یا نه مهم این است که  تسوج ضرر نکند . 

خادم مردم تسوج عزیز - خان چوبان

----------------------------------------------------

اگر اینسان حکیم اولسا ، اسیر روزگار اولماز

بو بئش گون عمره خاطیر ، نفس شومه دستیار اولماز

سلیمانلار گئدیبلر دست خالی قبره دونیادان
نقدیر اولسا اینسانین جلالی ، پایدار اولماز 

شکوه و فر جاویدان ، فقط مخصوص سبحان دیر
اجل حکمی گلنده ، هئچ کسه راه فرار اولماز 

بو سؤزلر منتسب دیر مکتب شاه ولایتدن
بویوردو ثروت و مکنت دلیل افتخار اولماز 

بشرده اولسا حریت ، اؤزون دونیایه سیندیرماز
شرافتمند اولان اینسان ، قالار آج روشوه خوار اولماز 

اگر اینسان بیر آز فیکر ائیله سئیدی متن قرآنه
بیلردی هئچ حقیقت پیشه اینسان ظلم کار اولماز