خود کرده را تدبیر نیست!!!!

به گزارش خبرنگار گلشن راز ازشبستر خیر مدرسه ساز حاج ابراهیم ساعدی کلنک دومین مدرسه شش کلاسه خود را با نام آموزشگاه حاج اسدالله ساعدی باحضور مسئولین استانی وشهرستانی این بار درشهرخود زادگاه پدری مقام معظم رهبری شهر با فرهنگ خامنه به زمین زد ایشان اولین مدرسه خودرادر روستای علی بیگلو ساخته بودند از خداوند برای این عزیز خیر آرزوی توفیق روز افزون را خواستاریم.
از این دست اخبار در سراسر کشور کم نیست و از این دست آدم ها .
اما در تسوج :
با وجود خیل افراد دست اندر کار و متمول به جز یک مورد توسط دکتر ایرانی موردی یافت نمی شود . حتی سرمایه داران ساکن شهر نیز حسی به این قبیل کارها ندارند . همیشه با خود فکر می کنم آیا کم هستند آدم هایی که می توانند در تسوج مدرسه که هیچ کارخانه بسازند یا مجتمع تفریحی و یا خدمات تفریحی که درآمد هم داشته باشد . مثل استخر سرپوشیده که مسلما برای خودشان هم درآمد زا خواهد بود . یا کارخانه بسته بندی خشکبار که باعث شود به جای کار کردن و خدمت رسانی به کارخانه های جوار برای خود کار کنند و هم نام تسوج بر خشکبار تسوج بخورد نه نام های دیگر .......!!!! اما نمی دانم چرا آنها که ندارند بیشتر به فکر شهرشان هستند شاید اگر آنها هم طعم پول را بچشند از فکر شهر درآیند و به فکر جیبشان باشند . آن هم به طوریکه در خانه بنشینند و حسابشان کار کند همنطور راحت !!!!!!!
یا پول های میلیاردی را توسط یکی در تهران بگردانند تا بیشتر شود . واقعا ارزش منفعت از یک کارخانه یا کارگاه که چند جوان نیازمند از آن معاش خود را بگذرانند بهتر است یا . . .
مدت هاست همه مردم از همه مسئولین انتقاد می کنند حتی خود من اما تا حال نشده به این فکر کنیم که مگر ما خودمان برای خودمان چه کار کردیم که از یک مسئول غیر بومی هزار برابرش را برای شهرمان می خواهیم .
همین قطعی آب ، مسئله روز تسوج : همگی هر وقت هم را می بینیم با لحنی شدید از همه مسئولان شهرستانی و استانی انتقاد می کنیم ولی فقط وقتی هم را می بینیم والسلام!!!!!!
چندی است به این فکر می کنم چگونه می شود پای مردم شهر را به مسایل باز کرد . چگونه ممکن است مردمی که فقط خوردن لقمه آماده مسئولان را دوست دارند و هر وقت مسئولی برای بازدید از شهر یا دیدار مردمی می آید تازه یادشان می افتد که فلان مسئول چند سال قبل قول داده بود و ما یادمان رفته پیگیری کنیم و حالا دوباره از او می پرسیم که چه شد ؟ مسلما ایشان هم قضیه را با ماست مالی سر هم خواهند آورد و باز هم از یاد ما خواهد رفت .
هر چقدر حرفم را نشخوار کردم که نگویمش ولی نشد :
وقتی پول سرمایه داران ما به جای تولید در معاملات صوری بچرخد(حرمت این قبیل معاملات هم احتمالا به جهت خاصیت مخرب بودن آن است چرا که پولی که باید در چرخه تولید یا رفاه و خدمات بچرخد همینطور ول می گردد و بدون اینکه یکی را صاحب کار کند و یا صاحب پول ، زیاد می شود) و هر چقدر دور از صحنه باشیم روزگارمان همین خواهد بود .و اگر می گوییم که محرومیت تسوج علل متفاوتی همچون پروازی بودن مدیران و یا تمرکز امکانات در مرکز شهرستان و در نتیجه مهاجرت بیش از حد، یا موقعیت جغرافیای شهر در منتها الیه استان و . . . دارد باید قبول کنیم که ما خودمان هم یکی از این علل هستیم .
حال چاره کار چیست ؟
بسیار کسان هستند که این مقوله را که معمولا ثروتمندان تسوج در مسائل شهری حساس نیستند را می دانند ولی آیا راهی هست که اینگونه افراد را به آینده شهرمان و سرمایه گذاری در بخش های صنعت و خدمات حساس و راغب کنیم ؟
خان چوبان - تسوج
..................................................................................................................
مین فندیله قیشلان دؤیوشوردوک سویوق ائوده
گلدیم دئیه تئز وئردی علامت مشه بایرام
ال چکمه یه باشلیربوسویوق قیش یاخامیزدان
جنگ ائتمه یه آچمیش بیزه قامت مشه بایرام
قولتوق بوشادیر وارلییا، یولدان یئتیشرکن
غم غصه وئریر بیزلره سوقت مشه بایرام
ثروتلینی هر ایل آپاریر مکه یه، یارب!
یوخسول تیفاغین ائیلیری غارت مشه بایرام
اؤلسون دئدی کند اهلی ولی دوستونا ائیلیر
هرهاردا مریض اولسا ، شفاعت مشه بایرام
دوشموش ایشیمیز موشکوله بیر چاره قیلان یوخ
حل ائتمه یه ایستیر دئدی رشوت مشه بایرام
ایللر بویو دور وارلییا ات یاغ داشییرسان
قالمیش جوجه اما سوته حسرت مشه بایرام!
هر گون توی ائدیرسن قیزینا، اوغلونا دوستوم
بیر گون ائله میر سن بیزی دعوت مشه بایرام
هر گون باهالیقلان تپیلیرسن قاپیمیزدان
اه،اه،نه یه قانمیرسان عدالت مشه بایرام
هر فتنه یه فتوا وئریسن پرده دالیندا
یوخ سنده نده ن ذره جه غیرت مشه بایرام
رسوای ائله ییرسن سیچانی فضله گؤره نده
اما داشییر گونده پیشیک ات مشه بایرام
یوخسول یازیغین یوخ پولو بایراملیق آلانمیر
گونده ن گونه قالخیر گؤیه قیمت مشه بایرام
دؤلتلی مینیر بنزی فیریلدیر خییاواندا
یاتمیش منیم اقبالیما لعنت مشه بایرام