با وجود گذشت حدود 11 سال از کلنگ زنی پادگان ارتش در تسوج چیزی جز چند کانکس درب و داغون به چشم نمی آید .
حوالی سال 82 بود که طرحی بر زبان ها افتاد و چون همیشه مردم خونگرم و شهید پرور تسوج آغوش خود را برای این طرح باز کردند . موجی از امید مردم را به وجد آورده بود و همه از دست آوردی مهم سخن می گفتند و پادگان را برای رسیدن به پیشرفت وسیله ای می دانستند . اما با وجود سخنرانی های شیرین مسئولان و وعده های زیبا و دلنشین پس از 11 سال چیزی جز نا امیدی برای مردم تسوج دست نداده است .
تیرچه های شکسته با سیم های خاردار زنگ زده و افتاده آدم را یاد هویزه و شلمچه و فکه و مجنون می اندازد . آیا اینجا منطقه جنگی است ؟